Gençliği yetiştiriniz. Onlara ilim ve irfanın müspet fikirlerini veriniz. Geleceğin aydınlığına onlarla kavuşacaksınız. ATATÜRK

Yeni eğitim öğretim yılı başladı geçtiğimiz hafta. İlköğretim Haftasını kutladık !! herhalde. Geçen haftaki yazımda

“Okullarımız açılıyor açılmasına da sorunlarımız her geçen gün Çığ gibi büyüyerek devam ediyor ne yazık ki….” Diyerek devam etmiştim. Hafta boyuncu konu ile ilgili  yazılanları, konuşulanları, söylenenleri, verilen ve yerine getirilmeyen sözleri vs.vs. takip etmeye çalıştım. Birçoğumuzun daha doğrusu görmek isteyen, duymak isteyen birçoğumuzun bildiği gibi sorunlar Çığ gibi büyüyerek gelmiyor, Çığ olmuş altında kalmışız. Nereden başlayayım, neyi yazayım inanın bilmiyorum ve içinden çıkamıyorum. Ama bana göre en temel sorun. Çocuklarımız aç, çocuklarımız yoksul, çocuklarımız mahrum, çocuklarımız mahzun, çocuklarımız eğitilmiyor. Eğitilmiyor çünkü Öğretmenleri yok. Öğretmenleri de Çığ altında kalmış çıkmaya çalışıyor. Çıkmayı başarabilenler ki varsa tabi, onlarda yaralı eksik. Öğrencisinin sorunu öğretmenin sorunudur bence. Sınıfındaki öğrencisinin karnı açsa, beslenme çantası boşsa ve yeterli beslenemiyorsa, defteri, kalemi, çantası, kısacası olması gerekenler yok, yada eksikse öğretmenimiz sağlıklı ders yapamaz, çocuklarını eğitemez.

Hani Sağlık Bakanımız diyor ya “Çocuklar için 3 ana 2 ara öğüne ihtiyaç var.” Nasıl olacak şimdi. Okullarda  bir öğünü kaldırmışsınız, Milli Eğitim Bakanlığı bu yıl bilmem kaç  bin öğrenciye kahvaltı vermeyi vaat etmişti siz 1 öğrenciye vermiyorsunuz. Gerçekten nasıl olacak birileri çıkıp bunun yolunu yordamını bize anlatsa da öğrensek.

Durumumuz çok  vahim bence. En acı tarafı halimiz her saniye daha

kötüye giderkenTürkiye Büyük Millet Meclisimizin çoğunluğu elinde bulunduran çok değerli üyeleri Okullarımızda 1 öğün yemek teklifini RED ediyor. Niye?  Teklifi muhalefet verdi diye. Nasıl ama.

Beyler, bayanlar, ordakiler biliyor musunuz, yada duydunuzmu, yada ilgileniyor musunuz. Hindistan’da 125 milyon öğrenciye 1 öğün yemek veriliyormuş. Bizdeki manzara.

Dünya Sağlık Örgütünün bizim çocuklarımızla ilgili raporundan birkaç satır.

– Türkiye’de 14.8 milyon öğrenci yeterli beslenemiyor.

– Yetersiz beslenemeyen çocuklar öğrenme güçlüğü yaşıyor.

– Her 4 çocuktan 1’i okula aç gidiyor.

– Çocukların yüzde 67’si sebzeyi, yüzde 87’si et tüketemiyor.

İlave olarak.

– Milli Eğitim Bakanlığı bu yıl 5000 öğrenciye Kahvaltı verecekmiş bişi yok.

– Deprem bölgesinde sağlıklı su yok, okullarda hiç yok. Gerçi okullarımız kurumların emrine verilmiş. Çocuklar okumasada olur diye.

– Temizlik ve hijyen maddeleri yok. Öğrencilerimizden isteniyor.

– Öğretmen yok, özellikle Deprem bölgesinde Öğretmen barınamıyor, kendi ihtiyacını dahi karşılayamıyor.

– Kırtasiye, giyim, forma, servis ve diğer okul masrafları almış başını gidiyor, çoğunluk karşılayamıyor.

– 866 bin Kız çocuğu yokluk nedeniyle okula gidemiyor.

– İzmir Büyükşehir Belediyesi çocuklara Fındık-üzüm dağıtmak istiyor izin verilmiyor……

Saymakla bitmiyor. Dedim ya Çığ düşmüş  altında kalmışız.

Çok acı bir durum.

– Bir öğretmen anlatıyor. İlkokulda bir kız çocuğunun beslenme çantası yeterli değil, En güzel Saç tokasını yanındaki arkadaşının Sandviçi ile değiştiriyor.

-Bir anne ağlayarak anlatıyor. “Eşim maaşını ay başında alacak, markete gidemedik. Beslenme çantasına ekmek koydum, birde evde ne varsa. Bazen öğretmen liste veriyor, ben koyamıyorum, çok üzülüyorum.”

Sizi bilmem değerli okurlarım. Ben o anneyi dinlerken ve bu satırları yazarken kendimi tutamadım. Taktir sizin.

Bakın Behçet Necatigil ne demiş.

Bütün çocuklar

Yokluk bilmesinler

Et, şeker, süt bulsunlar

Giyimli, tok ve rahat

Gitsinler okullara

Sınıflarını geçsinler.

Büyükler biraz daha yorulsun

Onlar da büyüsünler

Onlar da mesut olsunlar

Geçti, kaç savaş ezikliği

Çocukları düşünsünler

Çocuklar iyi gün görsünler.

Değerli yetkililer, sevgili ilgililer, yöneticiler, bakanlar, vekiller her kimseniz. Lütfen dinleyin.

ÇOÇUKLARININ TEMEL İHTİYAÇLARINI KARŞILAYAMAYAN TOPLUM, TOPLUM DEĞİLİDİR.

 Bu kadar.

Ziller çaldı, çalmayada devam ediyor ama Okul zillerinin yanında tehlike zilleri çalıyor.

Nazım Hikmetle noktalamak istiyorum konuyu. Bitti mi? Devam edicek.

Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne

allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar

oynasınlar türküler söyleyerek yıldızların arasında

dünyayı çocuklara verelim

kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi

hiç değilse bir günlüğüne doysunlar

dünyayı çocuklara verelim

bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı

çocuklar dünyayı alacak elimizden

ölümsüz ağaçlar dikecekler

AHİLİK HAFTASI

  36. Ahilik, 59. Esnaf Bayramımız 18-24 Eylül 2023 tarihlerinde kutlanacak bu yıl. Herkesi ama istisnasız herkesi kutlamalara katılmaya, etkinliklerde bulunmaya ve AHİ’liğimize sahip çıkmaya çağırıyorum.

Değerli Esnaf kardeşim.

 Haydi hep birlikte kutlama programlarına. Sıkıntılarınız büyük, dert dert üstüne gelmiş, bir çok kardeşiniz işyerini kapatmak zorunda kaldı. Sizin sorunlarınıza çözüm üretmesi gerekenler, boy boy afişlerle kendilerini tanıtma, şişkin şişkin gezme peşindeler tamam. Sorunlar saymakla bitmiyor ama bu gün birlik zamanı hele şu Bayramımızı kutlayalım ondan sonra konuşulacak çok konu var.

Galın sağlıcakla.