Ne Kadar İnsanız…!

      Gün geçmiyor ki, kadın, çocuk ve geçenlerde de izlemişinizdir,

engelli insanımıza genç(!) diye tabir edeceğimiz iki üç sadistin

yaptığı ve kameraya kaydettiği görüntüler.

      Aynısını birkaç kez tekrar etmiş bu vampirler..

Ve bunları yapanlar insanım diye içimizde dolaşıyor.

      Her gün tecavüzler, her gün cinayetler,

he gün hırsızlıklar, kapkaçlar….

     Orada burada zorla pazarlanan kadınlar,

organ mafyasına köle olmuş çocuklar…

      Hırs, intikam, nefret, bağnazlık bürümüş doymaz o gözlerimizi.

Çarpıp düşürüyoruz, vurup kırıyoruz, yakıp yıkıyoruz önümüze çıkanı

ve bir şeyleri başarmış olmanın sarhoşluğu içinde

kutluyoruz sözde zaferimizi.

      Öyle ya, büyük bir iş başarmanın edası var üzerimizde!

Çok mu zor haddi aşmamak.

Kabuğumuzu kırıp, artık bir şeyler yapmamız gerektiğinin farkına varmak.

      Çalışıp çabalamak.

Uğraşıp didinmek.

      Bu içten içe bizi yakıp yıkan,  kasıp kavuran nefreti,

benciliği, bağnazlığı ve nemelazımcılıkla,

vurdumduymazlığı söküp atmak, çok mu zor bağrımızdan…

      Yeryüzünde fesat çıkarmadan,

barış içinde insanca yaşamak çok mu zor acaba?

      Ne dersiniz?

Paha biçilmez takılar sunulsa, en güzel yiyecekler ikram edilse,

vaat edilse en güzel koltuklu mevki ve makamlar…

      Acaba gücü yeter mi, sizce yağmursuz birkaç dal ekin yetiştirmeye?

Gücü yeter mi sizce, vakti gelmişse Azrail’i gerisin geriye çevirmeye?

      Ne dersiniz, gücü yeter mi acaba?

Bence insan, bağışlayabildiği veya bağışlanabildiği derece kadar insandır.

      Bence insan, sevebildiği, sevilebildiği derece kadar insandır.

Bence insan, paylaşabildiği, paylaşılabildiği derece kadar insandır.

      Bence insan, biz diyebildiği, siz denilebildiği derece kadar insandır.

Bence, şöyle etraflıca oturup bir düşünelim?

      Acaba biz, evet!

Acaba biz, insan denilen canlı ne kadar insanız?

      Bazen yaptıklarıyla hayvanlardan daha aşağı mertebelere iner,

bazen yaptıklarıyla meleklerden daha iyi makamlara erişebilen

canlıların en şereflisi olan ey insan!..

      Söyler misiniz; nedir varlığımızın nedeni?

Söyleyebilir misiniz?

      Acaba ne kadar insanız?

Ne kadar insanız, düşündünüz mü?

      İnsanca yaşamak ve insanca yaşamanın gereklerini

yerine getirmek temennisiyle. Vesselam…

      Hoşça kalın, dostça kalın, sağlıklı kalın… …

      Ramazan Yazar

      Emekli Teknik Öğretmen