Seçimler geldi çattı.
Belediye meclisleri, aklı bir şeye yetmeyen, yapılacak işlerde, alınacak kararlarda tek kelime bile söyleyemeyen, sadece partisinin istediği doğrultuda parmak kaldırıp İndiren insanlara hiç gerek yoktur.
Böyleleri belediyelere değil, o ilçe de bir yüktür, zarardır.
1. Hadi halk seçiyorsa, ilkokul mezunu ister Belediye Başkanı, ister Milletvekili olsun; ama asla meclis üyesi olmamalıdır.
En az lise, tercihen üniversite muzunu olmalıdır.
2. Üniversite mezunu bile olsa, herhangi bir vasfı, ihtisas yaptığı mesleği yoksa ilçe planından, mesela 1000’lik veya 5000’lik plan arasında farktan, imardan, inşadan, hesapların doğruluğundan yanlışlığından anlamıyorsa mecliste ne İşi olabilir?
3. Her şeyden önce mensubu olduğu siyasi partisinin, belediye başkanının ya da ne bileyim milletvekilinin “pohpohçusu” olmamalıdır…
4. Meclislerimiz partiye sadık insanların yeri değildir.
Parti evet bu şartı arar; ama yanında saydığımız özellikler de olduğu takdirde tercih edilmelidir.
5. Daha da önemlisi, belediye meclis üyesi, “emme basma tulumba” gibi, mecliste sadece “evet ya da hayır” diyen bir görevli olmamalıdır.
Bir başka deyişle, mecliste sayıyı tamamlayan, koltuğu dolduran bir figüran olmamalıdır…
6. Meclis üyesi, ilçenin yapılacak işlerinde veya ihtiyaç duyduğu alanlarda fikir üretebilmeli.
Üretilen fikirler üzerinde yapıcı olarak tartışabilmelidir.
7. Yanlış olduğunu düşündüğü gündemdeki konularla ilgili “sessiz ve duyarsız” kalmamalıdır…
8. Akrabası çok olmak, fazla oy getirme ihtimali taşımak meclis üyeliği için asla yeterli olmamalıdır.
Bu anlayış artık bitmelidir. Ne yapayım kalabalıksa?
Kendisi sevinsin, düğün dernek tuttuğunda şenlikli olur.
9. Falan yerde tarlam, şurada arsam var; bunları değerlendirmenin yollarını arayayım ihtimali
olan asla mecliste yer almamalı, hasbelkader seçilse bile bu tür icraatı fark edildiğinde önce ikaz edileceği sonra ikincisinde meclis üyeliği düşürüleceğini bilmelidir.
10. Belediye başkanları ve meclis üyeleri (birinci derece yakınları ile birlikte) mazbatalarını alırken kanıtlayıcı evraklarla birlikte mal beyanı vermelidirler.
Bu beyanlar belediyenin internet sitesinde yayımlanmalı, isteyen herkes anında ulaşabilmelidir.
Mal beyan her yıl yenilenmelidir.
Eğer taşınır veya taşınmaz servet artışı veya eksilmesi varsa muhakkak belgelenmelidir.
Kendisinin veya birinci ikinci derecede yakınında hesabı verilemeyen mal artışı varsa anında Üyeliği (Başkansa başkanlığı) düşmeli ve kanuni işlem yapılmalıdır.
Kaybedilen zaman o şehrin zamanıdır, on binlerce yüz binlerce insanın zamanıdır.
11. Meclisin bakanlık müfettişlerince denetlenmesi yıllık veya üç beş yıllık olmamalı; belediye ayırt etmeksizin her üç ayda bir periyodik olarak yapılan bütün işlemler, alınan bütün kararlar sıkı bir denetimden geçirilmelidir…
12. İlçeyle ilgili teknik bilgileri, nitelikleri, misyon ve vizyonları olmalıdır ve bunlardan asla taviz vermemelidir…
Temiz siyaset adına, şaibesiz belediye meclis üyeliği adına, dürüst, samimi, ahlaklı ve vicdanlı olmalıdır…
Sorumluluğunun maddi manevi yükünü taşıyabilecek durumda ve karakterde olmalıdır…
13. Belediye başkanının yokluğunda vekâlet almak için takla atan bir karakter konumunda olmamalıdır…
Kendi menfaat ve çıkarı için çalışmamalıdır…
14. Görev ve sorumluluğunu bilen, bulunduğu konuma hakkıyla hizmet eden, belediye Meclis üyeliği makamının ağırlığını taşıyacak karakterlerde olmalıdır…
Bu ara,
5018 sayılı Kamu Maliyesi ve Kontrol Kanuna bakalım..
Ülkemizde 5018 sayılı Kamu Maliyesi ve Kontrol Kanunu vardır.
Bu kanuna bağlı olarak kamunun uyması gereken yönetmelikler mevcuttur.
Belediyeler de bu kanuna ve yönetmeliklere göre gelir ve giderlerini düzenlemek zorundadır.
Belediye meclis üyeleri de, belediyelerin bütçesini yapan ve bu bütçedeki harcamaları denetleyen en büyük karar organıdır.
Fakat belediyelere baktığınızda koridorlarda, müdürlüklerde esnaf kılığında gezen, bir takım insanları sürekli görürsünüz.
Bunları belediye başkanları da bilir, meclis üyeleri de bilir.
Hiç seslerini çıkarmazlar.
Bakın belediyelere, şirketlerine, hizmet alım ihalelerine birtakım meclis üyelerinin ve başkanların dolaylıda olsa ortakları, dostları çalışır.
Hiç duymazsınız!
Bu kişiler belediye başkanı gibi belediyeyi yönetmeye kalkışırlar, ihale ve ödemelere gizlide olsa müdahale ederler.
Fakat cesaret edipte hiçbir yönetici bunlara ne yapıyorsunuz diyemez.
Neden mi?
Yoruma açık.
Belediye başkanlarının kullandıkları para, devletin bizlerden kestiği vergilerden oluşur.
Babalarının parası değildir.
İlçeyi borç batağına sokmak, paranın doğru kullanılmadığının göstergesidir.
Bu hususta belediye meclis üyelerinin de günahları az değildir.
Çarkın dönmesini sağlamak için, başkanlara borçlanma yetkisi verirler ve denetleme yetkisi de kendilerindedir.
İlçeyi el birliği ile borç batağı içinde yüzdürürler.
5018 sayılı yasaya ve 5393 sayılı Belediye Kanununa göre;
Hesaba uygunluk bakımından; Sayıştay Müfettişler, İşlerin yürütülmesi ve denetimi bakımından; Mülkiye Müfettişleri,
Ayrıca Teftiş Kurulu Başkanlıları ve İç Denetçiler, belediyeleri denetlemeye yetkilidirler.
Bir dizi kanun, yönetmeliklere ve denetlenme sistemlerine rağmen bir belediye borç batağında yüzüyor ise,
O ilçenin belediye başkanı başarısızdır.
Bu başarısızlıklarını da örtmek için Hükümet yardım etmiyor diye ağlarlar.
Beyler ağlarken de Kaman’ın anasını ağlatmayın.
Mart 2024 te ölçün biçin oy verirken Kamana faydası dokunur mu diyerek verin.. Vesselam…
Hoşça kalın, dostça kalın, sağlıklı kalın… …
Ramazan Yazar
Emekli Teknik Öğretmen
