Gurbet, hasret, özlem. Bunlar zor işler. Nedeni ne olursa olsun, evini, barkını, ana-babasını, yurdunu-yuvasını bırakıp tabir-i caizse yaban ellere gitmek kolay olmasa gerek. Hele birde  yurt dışına gitmek daha da zordur. İşte bunların tarifidir Gurbetçi.

Hani Yıldırım Gürses’in Uşşak bir eseri var.

Gurbet o kadar acı ki,

Ne varsa içinde,

Hepsi bana yabancı,

hepsi başka biçimde,

Ne bir arzum, ne emelim,

Yaralanmış bir elim.

Ben gurbette değilim,

Gurbet benim içimde.

Diye devam eden şarkı.

Gelelim bizim gurbetçilere hani bizim bir tarifimiz var” Almancı.”

Tek tek basar İskarpinin ucuna,

Mektup gelmez o gidiyo gücüme.

Eğer bu hafta da mektup gelmezse,

Ben kendimi vereceğim sicime.

Eğil dağlar eğil, üstüme eğil,

Alamancı geliyo sevdiğim değil.

Diyerek ardından türküler söylediğimiz Almancı-Almancılar.

Almancı diye tarif ettiğimiz ancak Dünyanın birçok  ülkesine, aş, iş, ekmek gibi temel nedenler başta olmak üzere göç eden, yurdunu-yuvasını, anasını-babasını, eşini-dostunu geride bırakıp giden, hani şu  gidip gelmeyen, arkalarından sayısız şiir, türkü şarkı, mani, destanlar yazılan, yuvası, evi barkı dağılan, hasrete dayanamayıp geri dönen, gidip de zengin olan, yurda dönünce kimseyi beğenmeyen, püsküllü Fötr şapka ile omuzunda askılı teyp taşıyan gurbetçiler.

Püsküllü Fötr şapkalı, omuzunda askılı teyp taşıyan Alamancılar kalmadı artık. Yeni nesil kardeşlerimiz daha modern, şimdikiler Alaman taksisi teyplerini açıp geziyorlar.

Alaman taksisi gelir susadan

 Gece uzun yatamıyom tasadan

 Beş guruşu bulamıyan adamlar

 Elli bini gezdiriyor keseden

Tüm gurbetçi kardeşlerimize saygı ve sevgilerimi sunuyorum.  Hepsine, özellikle 3. Kuşak genç kardeşlerime selam ve saygılarımı iletiyorum. Gurbetçilerimizin bir kısmı döndü sanırım ama bizim cadde ve sokaklardaki yabancı plakalı araç sayısı halen çok fazla. Yolda gördüğümüz 3 araçtan birisi yabancı plakalı. Ne güzel bizim insanımız, yurdunu yuvasını terk edip yaban ellere giden vatandaşlarımız oralarda durumlarını düzeltmişler, çalışıp kazanmışlar, memleketlerine helal kazançları ile elde ettikleri araçları ile gelmişler. Harika. Hani denir ya “uzayan kol bizim olsun”. Bizim insanımızın durumu ne kadar iyi olursa hepimiz rahat ederiz. Tekrar hepsine bir kez daha selam ve saygılarımı iletiyorum. İşiniz gücünüz rast gelsin.

Bu konuya gerekirse tekrar başka bir yazıya devam ederiz. Ama ben önemli olduğuna inandığım bir rahatsızlıktan bahsetmek istiyorum. Hani dedim ya yoldan geçen üç araçtan bir tanesi yabancı plakalı. Hemen baştan belirteyim. Hepsini kastetmiyorum. Kurallara uyan, saygılı vatandaşlarımı ayrı tutuyorum. Bu arkadaşların bir kısmı hiç kural tanımıyor. Hız sınırı, araç parkı, gürültü, saygısızlık ne ararsanız var. Özellikle gençler. Merak ediyorum, acaba bulundukları ülkede de aynı saygısızlığı yapabiliyorlar mı. Mesela ikinci, hatta üçüncü sıra park yapabiliyorlar mı, kımızı ışıktan sonra tam gaz kalkış yapabiliyorlar mı, şehir içinde hız yapabiliyorlar mı, Aracın camları açık, kollar dışarı sarkmış, müzik son ses, aracın üstü açıksa ordan da bir çocuk dışarı çıkmış durumda gezebiliyorlar mı. Hiç sanmıyorum. Konuştuğumuz gurbetçiler anında en sert şekilde cezalandırıldıklarını anlatıyorlar.

Lütfen değerli kardeşlerim. Ellerin memleketlerinde yapamadıklarınızı burada yapmayın. Şişkinlik yapmayın, nasıl oralarda kurallara harfiyen uyuyorsanız bizim kurallarımıza da aynen uyun. Gerçi bazı konularda sizlerin de haklı olduğunuz yerler yok değil hani. Ama lütfen  biraz daha özen.

Bizim ilgili ekiplerimiz, Trafik, Zabıta ekiplerimiz konuya dikkat ediyordur da biraz daha mı üstüne düşsek diyorum.

Galın sağlıcakla.