Bütün dünya haber kanallarının zannediyorum ki, tamamında canlı olarak, İsrail zulmünü, film seyreder gibi, savaşın yaşattığı acıyı, televizyon ekranlarından izliyor…
Hamas örgütünün 7 Ekim Cumartesi günü
gerçekleştirdiği saldırı ile başlatılan İsrail -Filistin savaşına kim karlı sorusunu sorarak başlayabiliriz.
Romalıların;
“Siyaset, kuzuyu yemek için tilki ile plan yapmak, kurt ile birlikte öldürmek, sahibi ile birlikte yas tutmaktır” diye bilinen bir atasözleri vardır.
İsrail’in başlangıçta dünyaya saldırıya uğrayan mağduru oynaması, ABD, Avrupa Birliği ve İngiltere’nin desteğini arkasına alarak ve meşrulaştırdığı savunmayı da kısa sürede
karşı saldırıya dönüştürerek, yaptığı orantısız güç kullanımıyla, daha savaş başlamadan Filistin’de insanlık dramı yaşatmaktadır.
İsrail’in arkasında yer alan medeniyet canavarı devletlerin güçlerini yazmaya gerek yok ama yaşanılan sürecin, kuzuyu
yemek için bir plan dahilinde ilerlediği açıkça görülüyor.
ABD’nin bölgede var olan askeri üslerine ilave uçak gemilerini Doğu Akdeniz’e sevk ederek gücünü artırması, İngiltere’nin savaş gemisi göndererek destek olması, İsrail’i daha da pervasızlaştırmıştır.
Filistin’in ise İslam Devletleri’nden beklediği desteği görmediği de gerçektir.
Arap Devletleri ve İran akıbetini bekler gibi sessizliğini, sükunetini koruyor.
İran’ın uluslararası siyasette bilinen, yeni öğrendiğim, kendisinin savaşa girmeyip insanları ve örgütleri savaştırması
gibi bir özelliği varmış ve aynı doğrultuda siyasi
manevralarını yapmaktadır.
Anlayacağınız, Filistin’in yanında olan uluslararası haklarını korumaya çalışan bir tek Türkiye var.
Filistin’in uluslararası siyasette bize vermediği desteği, Türkiye Cumhuriyeti Devleti merhametle destek vererek, Filistinlilere göstermektedir.
Gönlümüz bizim onlara gösterdiğimiz uluslararası desteğin aynısını onların da bize göstermeleridir.
Sözde Ermeni soykırımı tasarılarında bizim yanımızda yer almalarını, Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni tanıyarak destek olmalarını, Azerbaycan’a Ermenistan karşısında destek
olmalarını ve terör örgütlerine kucak açmamalarıdır.
Uluslararası siyasetin tamamen karşılıklı menfaatlere göre yol aldığı düşünüldüğünde, devletimizin göstermiş olduğu desteğin,
milletimizin merhametinin kıymetini ve değerini iyi anlamalarıdır.
Tarihin geçmişinde kalan hıyanet ve ihanetleri, Cumhuriyet insanları olarak unuttuğumuz yoktur.
Ama ortada yaşanan insanlık felaketine, normal bir insanın üzülmemesi, merhamet etmemesi, bu trajediyi yaşatanlardan
bir farkı olmadığını gösterir, düşündürür.
Gelelim medeniyet canavarı devletlerin bir arada yaptıkları plana;
Menfaatlere göre oyun içinde oyun, plan içinde planın olduğu coğrafyamızda, Filistin üzerinden hangi kuzuyu yakalamak
niyetiyle toplandıkları, asıl hedeflerinin ne olduğu yapacakları hamlelerle ortaya çıkacaktır.
Savaşı bütün bir bölgeye mi yayarlar, harita üzerinden Arap devletlerine ayar mı verirler belli olur.
ABD’nin, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nde barışa ret oyu vermesi, savaşa göz yumması, savaş isteyen İsrail’in
arkasında olmasıdır.
Bizim açımızdansa;
ABD’nin ilk yaptığı hamle olan, Doğu Akdeniz’e savaş gemileri sevk etmesi, devletimizin mavi vatan doktrini ile ilan ettiği münhasır bölgemize (Doğu Akdeniz’deki enerji yataklarına)
sahip çıkmamızı zorunlu kılmaktadır.
Yaşadığımız dünyanın deniz hukuku ile idare edildiğini, denizci bir millet olarak öğrendiğimizi düşünüyorum.
Ne diyebiliriz;
Geliştiğini, modernleştiğini dünyaya ilan eden bu şer devletler, insanlığa bugüne kadar ne öğrendilerse onu yaşatıyorlar.
Yani çakalların dansı devam ediyor, bu dans Siyonizm tek hâkim olana kadar devam edecektir..
Çünkü Yahudilerin, ’İsrail Diyarı veya Vadedilmiş Topraklar…’’
gibi bir emelleri var, bu emel uğruna dünyayı yakıyorlar..
Bu uğurda masum insanları öldürerek yaptıkları katliamlar, işledikleri insanlık suçlarına bir yenisini eklemek onlar için zor bir şey değildir.
Temennimiz, bütün dünyada masum canların yanmaması ve insanlık suçunu işleyenlerin yanlarına kar kalmamasıdır. Vesselam…
Hoşça kalın, dostça kalın, sağlıklı kalın
Ramazan Yazar
Emekli Teknik Öğretmen
