KIRŞEHİR’İN NÜFUSU NEDEN AZALIYOR?

  Kırşehir’in nüfusu 1985 sayımlarında 260 bin 156’ydı. 1990’da 256 bin 862’ye düştüğünden beri kafa yorarım, insanlar Kırşehir’den neden kaçıyor diye. Bir türlü bulamadım nedenini. Tabi ben bulamayınca da 1985’ten beri meclise yolladığımız toplam 24 milletvekili hiç bulamaz, onlar benim kadar kafa yormadı çünkü… Hâliyle 1985’ten beri görev yapan 8 belediye başkanı da bulamadı bu sorunun yanıtını. O zamandan bugüne Kırşehir’e atanan 9 vali de dur diyemedi bu düşüşe.
Geldik bugüne… 2020 itibariyle Kırşehir’in nüfusu 244 bin 355… Türkiye’de yıllık nüfus artış hızı yıllık yüzde 1. 3 iken, Kırşehir’de nüfus yıldırım hızıyla düşmeye devam ediyor. Yani kısacası 1985’te 50 milyon 964 bin olan Türkiye’nin nüfusu 2020 sonunda 83 milyon 154 bine yükselirken; Kırşehir’in 260 bin olan nüfusu 35 yıl sonra 244 bine düştü. Bir başka deyişle Türkiye’de nüfus yüzde 66’nın üzerinde artarken, Kırşehir’de yüzde 6 oranında düşüyor. Türkiye’deki normal artış Kırşehir’de de yaşansaydı, yani sanayimizle, hayvancılığımızla, tarımımızla, eğitimimizle ülkeye ayak uydurabilseydik, şu anda nüfusumuzun 431 bin civarında olması gerekirdi, oysa şimdi 244 bin…
Evet çok kafa yordum nüfusun neden azaldığına… Eminim bizim gibi nüfusu azalan diğer illerde de duyarlı insanların çoğu kafa yormuştur bu konuya.
Ve yine eminim tüm nüfusu azalan illerde gerekçe aynı: ÜRETİMSİZLİK.
Gerçi bu üretimsizlik sorunu sadece Kırşehir’in ve nüfusu azalan illerin değil, ülkenin sorunu ama bazı iller bu eksiklikten daha derin etkileniyor. Çünkü bir ülkenin gideri, gelirinden az ise, o ülkenin büyümesi, gelişmesi mümkün değildir. Yani ithalat her yıl ihracattan hep fazla olursa, o ülke giderek yoksullaşır.
Bir tarım ülkesi olmakla övünmemize karşın, başta buğday olmak üzere, pamuktan mercimeğe, fasulyeden mısıra kadar tüm tarım ürünlerini ithal ediyorsak ve de tüm sanayi ve teknoloji ürünlerini dışarıdan alıyorsak, ekonomide gerileme, istihdamda düşüş, milli gelirde azalma kaçınılmaz olur.
Sanayi olarak en geri kalmış kentler arasında olan Kırşehir’de onca verimli arazisine karşın, plansız ve programsız  tarım politikaları yüzünden bitkisel üretimde 81 il arasında 48. sıradayız. Yine meralarımız, otlaklarımız son derece uygun olmasına rağmen canlı hayvan üretiminde 58. sıradayız. Sonuç olarak da yüzde 7.3 işsizlik oranıyla 40. sırada yer alıyoruz. İş gücüne katılma oranında ise daha kötü durumdayız, 63. sıra.
Üretimin sürekli azalması, işsizliğin artması ve dolayısıyla geçim sıkıntısının yaygınlaşması sonucu hem olumsuzluklar çoğalıyor hem de insanlar geçimlerini başka kentlerde aramaya yönelip, göç ediyorlar. Bu arada bu sıkıntılar nedeniyle boşanma, intihar, kavga, aile içi şiddet olaylarındaki büyük artış da dikkat edilmesi gereken ciddi bir sosyal sorun olarak karşımıza çıkıyor.
Sonuç olarak onlarca medeniyete beşiklik yapmış, verimli topraklara sahip, Anadolu’nun ortasında nazar boncuğu gibi duran Kırşehir’den göçü önlemenin tek yolu; üretim, üretim, üretim…